Halkı din farklılığı gözeterek açıkça kin ve düşmanlığa tahrik etmek suçundan sanık Selahettin Aydar’ın TCK.nun 312/2-son ve 59. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile ceza-landırılmasına ilişkin İstanbul 6 Nolu DGM.since verilen 02.10.2002 gün ve 307-197 sayılı hüküm, sanık ve vekilinin temyizi üzerine, Yargıtay C.Başsavcılığının 16.12.2002 gün ve 183264 sayılı “onama” istekli tebliğnamesine dayalı olarak dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 19.3.2004 gün ve 357-2457 sayı ile;
“Anayasamızın 2. maddesi “Türkiye Cumhuriyeti”nin demokratik, laik ve sosyal bir hukuk devleti olduğunu belirttikten sonra, 14. maddesinde; temel hak ve hürriyetlerin hiç birinin, millet bütünlüğünü bozmak ve laik Cumhuriyetin varlığını tehlikeye düşürmek amacıyla kullanıla-mayacağını hükme bağlamıştır. Ayrıca hiçbir uluslararası sözleşme, Demokratik devletleri ken-dilerini yıkmayı hedefleyen görüşlere hoşgörü göstermekle yükümlü kılmış değildir...

Yargıtay Birinci Hukuk Dairesi, 3.7.2003 tarih, E. 2003/4902 ve K. 2003/8056 sayılı kararında[1], intifa hakkına konu olan taşınmazın intifa hakkı sahibi tarafından kiraya verilmiş olması ve daha sonra intifa hakkının ölümle sona ermesiyle oluşan hukuki duruma ilişkin bir uyuşmazlığı inceleyip karara bağladı. Yaşam boyu tanınmış bir intifa hakkı çerçevesinde intifa hakkı konusu olan taşınmazı belirli süreli bir kira sözleşmesi ile kiraya verilmesinin sözkonusu olduğu bu uyuşmazlık, Yargıtay’a, esasen pratik olarak seyrek karşılaşılabilecek, ancak teorik ve doğmatik olarak önemli bir sorunu karara bağlama imkanını sunmuştur. Karara konu olaydaki temel sorun, malikin, intifa hakkı sona erdikten sonra kira sözleşmesi ile bağlı olup olmayacağıdır.

YARGITAY
HUKUK GENEL KURUL KARARI
Esas: 2003/11-756 Karar: 2003/743
Mahkemesi: İstanbul Asliye 4. Ticaret Mahkemesi
Günü: 16.7.2003
Sayısı: 288-994
Davacı : İhlas Sigorta A.Ş.vekili ....
Davalılar: 1-IETT Gene Müdürlüğü vekili .......
Taraflar arasındaki "itirazın iptali" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul. Asliye 4. Ticaret Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 29.12.1999 gün ve 1998/1794-1999/1380 sayılı kararın incelenmesi Davalılar vekilleri tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 11. Hukuk Dairesi`nin 02.10.2000 gün ve 2000/6218-7365 sayılı ilamı ile (...Davacı vekili, davalıların mâlik ve sürücüsü olduğu aracın, müvekkiline zorunlu mali Mesuliyet Sigorta Poliçesi ile sigortalı olduğunu, 2.2.1998 tarihinde sürücünün kırmızı ışıkta geçerek, ağır kusuru ile kazaya neden olduğunu, 3.araç sahibine müvekkilince poliçe limitinin ödendiğini, davalılar hakkında yapılan icra takibinin itiraz üzerine durduğunu ileri sürerek davalıların itirazlarının iptallerine, takibin devamına, davalıların %40 inkar tazminatına mahkumiyetine karar verilmesini talep etmiştir.

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi Kararı:
ESAS NO : 2003/12442
KARAR NO : 2003/13123
KARAR TARİHİ : 08.07.2003
KARAR ÖZETİ : GEÇERSİZ NEDENLE FESİH-İŞE İADE

1. Talep ve sipariş azalması ve ülkede yaşanan ekonomik kriz nedeniyle işverence iş akdinin feshinden önce fazla çalışmalar kaldırılmalı, işçinin rızası ile çalışma süreleri kısaltılmalı, iş zamana yayılmalı, kısaca fesih en son çare olarak düşünülmelidir.

2. 4773 sayılı Yasanın 13/D. Maddesinde “mahkeme feshin geçersizliğine karar verdiğinde, işçinin işe başlatılmaması halinde ödenecek tazminat miktarını da belirler” kuralına yer verilmiş olup, mahkemece bu tazminat miktarının belirlenmesi ile yetinilmelidir. Ayrıca tahsili yönünde hüküm kurulması hatalıdır.

3. İş güvencesine ilişkin tazminat işe iadeye dair kararın kesinleşmesini takiben işçinin süresi içinde işverene başvurması ve bir aylık süre içinde işverence işe başlatılmaması halinde muaccel olur, tazminat için dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi doğru değildir. İşçinin çalıştırılmadığı süre için kararın kesinleşmesine kadar hesaplanacak olan en çok dört ayla sınırlı ücret alacağı da, işçinin işe iade kararının kesinleşmesinden sonra süresi içinde işverene başvurduğu anda muaccel olan bir alacaktır.

DAVA : Davacı, iş sözleşmesinin davalı işverence haksız ve geçerli bir neden olmadan feshedildiğini belirterek feshin geçersizliğine, işe iadesine, iş güvencesi tazminatı ve boşta geçen süre için ücret alacağına karar verilmesini talep etmiştir.

Yerel mahkeme, istekleri kabul etmiştir.

Askeri Yargıtay 3. Daire
Esas No: 2003/858
Karar No: 2003/850

Türk Milleti adına Yargı Yetkisini kullanan Askeri Yargıtay 3 üncü dairesi; 1600 sayılı Askeri Yargıtay Kanunu’nun 5. maddesi gereği Başkan....... ve üyeler..... den müteşekkil olarak Ankara’da Askeri Yargıtay Başkanlığı mahsus salonunda toplandı.
Raportör üye Hv.Hak. Alb.... dinlendi.

Bakaya suçundan sanık Yedek Subay Aday Adayı (Ter.Ks.Dön.Tnk.Çvş) T.... O... hakkında 7. Kolordu Komutanlığı Askeri mahkemesince tesis olunan 21.04.2003 tarih ve 2002/542 Esas 2003/213 Müt. Karar sayılı temyiz isteminin süre yönünden reddine ilişkin duruşmasız işlere ait karara, yasal süresi içinde sanık tarafından itiraz edilmesi üzerine, dava dosyası, Askeri Yargıtay Başsavcılığı’nın itirazın kabulü ve hükmün düzeltilerek onanmasını içeren 08.07.2003 tarih ve 2003/2951 sayılı tebliğnamesine bağlı olarak Dairemize gönderilmekle incelendi.

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Askeri Mahkemece; sanığın yokluğunda yapılan yargılama sonucunda verilen 07.10.2002 tarih ve 2002/542-546 esas ve karar sayılı gerekçeli hükümle sanığın, 21.11.2000-03.07.2003 tarihleri arasında Bakaya suçunu işlediği kabul edilerek, eylemine uyan AsCK.nun 63/1-a, TCK.nun 59/2 ve 647 sayılı kanunun 4 ncü maddeleri uyarınca 474.552.000. TL ağır para cezası ile mahkumiyetine karar verilmiş, sanık 12.03.2003 tarihinde kendisine tebliğ edilen hükmü, 26. 03.2003 tarihinde kayda giren 24.03.2003 tarihli dilekçesi ile temyiz etmiştir.