Modern demokrasilerin uygulama biçimi, milli egemenlik anlayışının da bir sonucu olarak, temsili demokrasidir . Buna göre halk, egemenliğini seçmiş olduğu temsilciler aracılığıyla kullanacaktır. Bu durum seçimleri, demokrasinin temeli, “olmazsa olmaz” koşulu kılmaktadır. Çünkü demokrasilerde etkin siyasal makamlar seçimle belirlenir. Söz konusu belirleme işi ise, ancak belli teknik usullerle gerçekleşir. İşte bu usullere seçim sistemi adı verilir.
Modern demokrasilerde seçim sisteminin iki temel işlevinden söz edilebilir. Birincisi, halkın yönetime katılımını, halk içindeki değişik görüşlerin iktidara yansımasını sağlamak, ikincisi ise, hükümetin oluşması sonucunu doğurmaktır. Seçim kurumunun birinci yönü seçim hukukunda “adalet” ya da “demokratik temsil” ilkesi ile birlikte anılırken, ikinci yönü “istikrar” ilkesi çerçevesinde ele alınmaktadır.

Noterlik Kanunu’nun noterlerin özel olarak yapacakları işleri düzenleyen 61. maddesi, “Noterler bir şeyin veya bir yerin hal ve şeklini, kıymetini, ilgili şahısların kimlik ve ifadelerini tespit ederler ve davet edildiklerinde piyango ve özel kuruluşların kura, seçim ve toplantılarında hazır bulunarak durumu belgelendirirler” şeklindedir. Yine Noterlik Kanunu Yönetmeliğinin 7. maddesi, noterlerin görevlerine giren işleri, mahiyetleri itibariyle genel ve özel işler olarak iki gruba ayırarak, “tespit işleri”ni “özel olarak yapılacak işler” başlığı altında düzenlemiştir. Noterlik Kanunu’nun 102. maddesi ise, noterlerin Noterlik Kanunu’nun 61. maddesinde gösterilen tespit işlemlerini “tutanak” şeklinde yerine getireceklerine dair hüküm içermektedir.

19. yüzyılın ilk yarısında ilk kez Kara Avrupa’sında görülmekle birlikte en fazla İngiltere’de gelişme gösteren ve Birinci Dünya Savaşından sonra Amerika’da yayılmaya başlayan yatırım ortaklıkları, bir Anglo-Sakson buluşu olup, bu ülkelerde güçlü bir sermaye piyasasının oluşumunda büyük rol oynamışlardır . Yatırım ortaklığı kavramına karşılık gelmek üzere çeşitli ülkelerin hukuk sistemlerinde ifade edilen terimlere bakacak olursak; İngiliz hukukunda “Investment Trust”, Amerikan hukukunda “Investment Company”, Fransız hukukunda “Société d’Investissement”, Alman hukukunda “Kapitalanlagegesellschaft” terimlerinin kullanıldığını görmekteyiz . Yatırım ortaklığı kavramı, uluslararası alanda genellikle “Investment Trust” olarak tanındığından Amerikan hukukunda “Investment Trust” ve “Investment Company” deyimleri birlikte kullanılmaktadır . Bununla beraber ikinci deyim birincisine tercih edilmektedir. Çünkü “company” terimi bir üst kavram olarak, tüzel kişiliği haiz “corporation” ları kapsadığı gibi, tüzel kişiliği bulunmayan “trust”, “partnership” vs. gibi kurumları da kapsamaktadır .

Türk Ticaret Kanunu kapsamındaki taşımalarda taşıyıcının gecikmeden doğan sorumluluğunun kapsamı, Kanunun 780. maddesinde düzenlenmiştir. Buna göre eşya, sözleşmeyle tespit edilen veya böyle bir tespit yapılmamışsa “ticari teamül yahut halin icabına göre” belirlenen süreden sonra gönderilene teslim edilirse gecikme vardır (TK 780/I’in atfı ile TK 779 (TKT 873)). Gecikme halinde taşıma ücreti gecikme süresiyle orantılı olarak indirilecektir. Gecikme süresi “mukavele ile belli olan müddetin iki mislini geçerse taşıma ücreti tamamen düşmekle birlikte, taşıyıcı bu yüzden doğacak zarar ve ziyandan” da sorumlu olacaktır (TK 780/I). Görüldüğü gibi burada, hem gecikmenin tanımı yapılmakta hem de gecikme halinde taşıyıcının ödemesi gereken tazminatın kapsamı düzenlenmektedir. TK’nın 779. ve 780. maddelerinden yararlanarak gecikmeyi, kısaca taşıma süresinin aşılması olarak tanımlayabiliriz .

Ülkemizde kitap değerlendirmelerinin çoğunun salt kitaptaki ana görüşlerin özetlenmesiyle sınırlı olmasına eleştirel olarak yaklaşmamıza karşın yaptığımız çalışmanın da eleştirdiğimiz bu hususu bünyesinde barındırdığını, okuyucuya hatırlatarak başlamak uygun olacaktır.
Francis Fukuyama , Tarihin Sonu ve Son İnsan kitabı ile siyaset bilimi yazınının ve tartışmalarının en popüler aktörlerinden biri olmuştur. Fukuyama, Güven’in önsözünde; Tarihin Sonu ve Son İnsan kitabındaki tezlerini, “ekonomi hakkındaki” bu kitabında da devam ettirdiğini vurgular ve kitabına “21. yüzyıla yaklaştıkça, dünyanın her tarafında politik ve ekonomik kurumlar giderek birbiriyle aynı noktada buluşuyor. Aralarındaki farklar hızla ortadan kalkıyor.” cümleleriyle başlayarak önsözdeki ifadelerini doğrular.