Hz. Peygamberin satın alınan malın ölçülmeden ve ele geçirilmeden başkasına satışını yasaklayan hadisleri mezhepler arasında çeşitli gerekçelerle açıklanmış ve yasağın kapsamı hakkında farklı görüşler ortaya çıkmıştır.
Kabz öncesi satış yasağını en dar çerçeveye oturtan Malikilere göre sadece yiyecek maddeleri kabzedilmeden satılmaz. Çünkü hadislerde yiyecek kaydı geçmektedir.
Hanbelîlere göre ise ilgili hadislerde ölçüm işlemine vurgu yapıldığından ölçüm işlemleri yapılarak satılan maddeler kabzedilmeden satılamaz.
Hanefilere göre ise kabz öncesi satışın yasaklanmasının esas sebebi gararlı olmasıdır. Mebî‘in kabzdan önce helak ihtimali, satışa konu olmasını engellemektedir. Bu yüzden kabzından önce gayrimenkulün satışı geçerli iken menkul malın kabzedilmeden satışı fasittir.
Hiçbir malın kabz öncesi satışını caiz görmeyen Şâfiîlere göre kabz öncesi satış hem gararlıdır hem de haksız kazanca da sebep olmaktadır.
Satın alınan malın hasar sorumluluğunu üstlenilmesi tasarrufa konu yapılması ile doğrudan ilgilidir. Kural olarak mebî‘ hangi tarafın hasar sorumluğunda ise o taraf tasarruf yapabilir. Mebî‘in hasar sorumluluğu müşteriye, Maliki ve Hanbelîlere göre akit, Hanefi ve Şafiilere göre ise teslim ile intikal eder. Hasarın intikalinde teslim prensibinin esas alınması hakkaniyete daha uygun görünmektedir.
Mezheplerin içtihatlarında Maliki ve Hanbelîlerin ilgili hadisler ile yetindikleri, Hanefi ve Şafiilerin ise genel bazı prensiplere dayanıp konuyu daha ayrıntılı ve teknik açıdan ele aldıkları görülmektedir. Deliller incelendiğinde ise kabz öncesi satışın garar içermesi, haksız kazanca ve suni fiyat artışına sebep olması gibi nedenlerle Hanefi ve Şafiilerin görüşünün daha isabetli olduğu ortaya çıkmaktadır.

Bu çalışmada öncelikle, G.W.F. Hegel’in Hukuk Felsefesinin Prensipleri (1821) adlı eserinin dayandığı tarihsel ve düşünsel temeller belirlenmeye çalışılacak, sonra da metnin ilgili bölümleri izlenerek, bu eserin argümanlarının, hukuki pozitivizmi hangi açı-lardan etkilediği ortaya konmaya çalışılacaktır.

Hegel herşeyden önce, hem tarihsel hem düşünsel olarak çok önemli değişik-liklerin yaşandığı bir dönemin insanıdır. Siyasal açıdan şekillenmesini henüz tamamla-mamış ve bu nedenle bölgesel savaşların kıyasıya sürdüğü bir Avrupa.. Siyasal şekil-lenmeyi de belirleyecek olan, Fransız Devrimi ve Sanayi Devrimi gibi, toplumsal ve ekonomik yapıda olağanüstü devrimler.. Ve konumuz açısından en önemli değişiklik-lerden biri sayılabilecek, Roma hukuku ile yerel hukuklar arasında henüz galibi belli olmayan öncelik ve üstünlük mücadelesi..

Milli kültür değerlerinin bileşenlerinden olan kültür ve tabiat varlıklarının korunması, milli kültürün korunması kadar, evrensel kültürün korunması bakımından da önemlidir. Taşınmaz kültür ve tabiat varlıklarının korunmasında, koruma altına alınacak değerlerin tespit ve tescilinin sağlıklı bir şekilde yapılması öncelikli konudur. Tescil kararıyla birlikte korunacak değerlerin hukuki statüsü değişir. Değişiklikle birlikte mülkiyet hakkı üzerinde ciddi kısıtlamalar ortaya çıkar. Kısıtlamalarla orantılı bir telafi sisteminin bulunduğunu söylemek mümkün değildir. Mülkiyet hakkı üzerinde oluşan kısıtlama etkisinin telafisine yönelik düzenlemelerin yapılması gerekir.

Her devlet yetki alanındaki vatandaşlarının can ve mal güvenliğini sağlamak ve kamu düzenini korumak amacıyla ulusal ve yerel düzeyde güvenlik bürokrasisi oluşturma yoluna gitmiştir. Türkiye’de devlet bu görevini İçişleri Bakanlığı eliyle yerine getirmektedir. Bu amaçla, Anayasa’da belirtilen idarenin bütünlüğü ve yetki genişliği esası gereği merkezi ve yerel düzeyde güvenlik bürokrasisini örgütlemiştir. Somuta indirgenecek olursa, vali ve kaymakamlar yürürlükteki mevzuat uyarınca güvenlik hizmetlerinin baş aktörü olarak ve emniyet amir/müdürleri ve jandarma ve sahil güvenlik komutanları da yardımcı aktörler olarak sistem içerisinde yer almıştır. Bu çoklu yapı içerisinde emniyet ve asayiş hizmetlerinin yürütülmesinde aktörler arası ilişkiler büyük önem arz etmektedir. Sorunlu bir mevzuat altyapısının ve örgütlenmenin sağlıklı ilişkiler doğurmayacağı görülmektedir.

Çalışmada “insan haklarının korunma yöntemi olarak sivil itaatsizlik” kavramı incelenecektir. Sivil itaatsizliğin temel unsurları ortaya konurken özellikle bu alanda öncü olarak kabul edilen şahsiyetlerin ifade yaşam felsefeleri üzerinden bir değerlendirme yapılacak ve günümüze ışık tutulmaya çalışılacaktır.